Ως Πρωτοβουλία ‘Ψ’ έχουμε κατά καιρούς μιλήσει για το πώς ένα μεγάλο μέρος της γερμανικής ψυχιατρικής συνεργάστηκε πρόθυμα με το χιτλερικό καθεστώς στην εξόντωση αυτών που η ίδια η ψυχιατρική κοινότητα είχε χαρακτηρίσει ως «ζωές ανάξιες να ζουν», ενσωματώνοντας την δολοφονία (ως δήθεν «ευθανασία») αυτών που επιλέγονταν και καταγράφονταν προς εξόντωση, ως μέρος της καθημερινής δουλειάς του προσωπικού μέσα στα ιδρύματα. Έχουμε επίσης μιλήσει για την αυθαιρεσία, την καταπίεση των δικαιωμάτων και για την μακροχρόνια παράτυπη, αν όχι παράνομη και κατά παράβαση της σχετικής νομοθεσίας, διαδικασία σχετικά με τη νοσηλεία ψυχικά ασθενών σε ιδιωτικές ψυχιατρικές κλινικές. Σήμερα, λοιπόν, είναι καιρός να μιλήσουμε για το πώς μια ψυχιατρική κλινική απασχολεί εδώ και δύο χρόνια την δεδηλωμένη νεοναζί και ηγετικό στέλεχος της Χρυσής Αυγής, Ουρανία Μιχαλολιάκου.
Προφανώς η Διοίκηση της «Κλινικής Ψυχικής Υγείας Σινούρη» διαβάζοντας το βιογραφικό της ‘ψυχολόγου’ Ουρανίας Μιχαλολιάκου σκέφτηκε πως “εμάς δεν μας ενδιαφέρουν οι πολιτικές πεποιθήσεις των εργαζομένων μας παρά η υγεία των ασθενών μας”. Για το θέμα των ιδιωτικών κλινικών και τις συνθήκες σε αυτές δε θα ασχοληθούμε εδώ. Εδώ θα αναρωτηθούμε όμως τι έχει να πει η Διοίκηση της εν λόγω κλινικής σε θέσεις που στηρίζουν ότι η «Ψυχική αρρώστια, είναι αποτέλεσμα Φυλετικής μείξης, που οδηγεί σχεδόν πάντοτε σε ανωμαλία, σε καταστροφικό συνδυασμό κληρονομικών ψυχικών χαρισμάτων με αποτέλεσμα την καταστροφή της Φύσης του Ανθρώπου». Την παραπάνω ναζιστικής χροιάς θέση εξέφραζε το “Μέτωπο Νεολαίας” στο οποίο επικεφαλής του υπήρξε η ‘ψυχολόγος’ Ουρανία Μιχαλολιάκου. Και βέβαια μέσα σε όλα αυτά το τελευταίο που θα μας απασχολούσε θα ήταν αν έχει η ίδια άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, καθότι απόφοιτος του ΦΠΨ Ιωαννίνων. Που φαίνεται ότι δεν έχει. Ψιλά γράμματα για τη Διοίκηση… Μήπως το σημαντικό για αυτήν είναι η εφαρμογή καινοτόμων πρακτικών για άτομα «στερούμενα εθνικιστικών εξάρσεων, για άτομα, δηλαδή, παθολογικά είτε φυλετικώς νόθα»; Θα αναμέναμε κοντά στο πλούσιο ρεπερτόριο ‘θεραπευτικών’ προσεγγίσεων, κοντά στη δραματοθεραπεία και την φωτοθεραπεία, να ενταχθεί και μια σχετική ενότητα, ας πούμε “εθνικιστική θεραπεία” ή «βίωση της φυλετικής ψυχής«. Ή μήπως όλα αυτά είναι χατίρια υψηλά ιστάμενων διοικητικών υπαλλήλων με χρυσαυγίτικες καταβολές;
Πολλά μέλη της Πρωτοβουλίας ‘Ψ’ έχουμε κατά καιρούς νοσηλευτεί σε ιδιωτικές και δημόσιες κλινικές και έχουμε βιώσει τη βία και την καταστολή. Δεν τολμούμε όμως να σκεφτούμε τι θα σήμαινε για εμάς να έρθουμε αντιμέτωπες/οι με έναν επαγγελματία που θα μας θεωρούσε «ως κληρονομικώς βεβαρημένα άτομα, ως οι παρανοϊκοί, οι πνευματικώς καθυστερημένοι, οι σχιζοφρενείς, οι επιληπτικοί, οι φορείς μεταλλαχθέντων γονιδίων, οι αθεράπευτοι αλκοολικοί, οι προχωρημένοι τοξικομανείς, ως αυτοί που θα πρέπει να υποβάλλονται σε στείρωση».
Είναι επίσης προφανές πως η συγκεκριμένη κλινική θα μπορεί να εξειδικεύεται πλέον στις «σοβαρές βλάβες που δύνανται να προκαλέσουν στην σωματική και ψυχική υγεία των γυναικών οι πρακτικές άμβλωσης». Επίσης, στη συγκεκριμένη κλινική μπορούν συγγενείς ΑΜΕΑ να απευθυνθούν εφόσον αντιλαμβάνονται κι αυτοί τους συγγενείς τους ως «ελαττωματικά πλάσματα και προϊόντα κληρονομικών παθήσεων», όπως χαρακτήριζε ο χρυσαυγίτικος ιστότοπος “Πράσινη Πτέρυγα” τους ανθρώπους με αναπηρία. Κι εμείς που γνωρίζουμε πως στην Κλινική Σινούρη προσφέρεται «φροντίδα τόσο κατά την οξεία φάση (…) αλλά και την κοινωνικοποίηση των ασθενών, ούτως ώστε να μπορέσουν να ξανακερδίσουν το στοίχημα της ζωής» και πως βασική αξία αποτελεί «ο σεβασμός και εκτίμηση προς τον άνθρωπο» τι θα πούμε; Ότι δε χωράει η πολιτική στη θεραπεία ή μήπως ότι αυτό που μετράει είναι η επιστημονική επάρκεια; Αν η θεραπευτική σχέση με τον άνθρωπο και το πλαίσιο θεωρείται βασικό κλειδί για την ανάρρωση ενός ανθρώπου, αναρωτιόμαστε τι πορεία ανάρρωσης μπορεί να έχει κανείς σε ένα πλαίσιο που παρέχει μισθό στην Ουρανία Μιχαλολιάκου. Αναρωτιόμαστε πώς άνθρωποι με τη συμμορίτικη ρητορική μίσους μπορεί να εργάζονται με ανθρώπους που τόσο η ίδια όσο και άλλοι ναζιστές υπέρμαχοι της ευγονικής έχουν πει ότι «σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση η φύση θα τους είχε καταδικάσει σε θάνατο, όμως εξ αιτίας μιας ομάδας μανιακών υποχόνδριων δεν θανατώνονται, αποτελώντας έτσι ένα βαρύτατο συναισθηματικό και οικονομικό φορτίο για την οικογένειά τους και την κοινωνία».
Επειδή αυτοί “οι μανιακοί υποχόνδριοι” που εμποδίζουν τη θανάτωση των “ζωών ανάξιων να ζουν” είμαστε εμείς, τόσο η Ουρανία όσο και οι κάθε λογής εργοδότες της θα μας βρίσκουν απέναντί τους.
