Με την κυρία Κατερίνα Σχισμένου μας συνδέει αμοιβαία εκτίμηση κι έτσι με χαρά ανταποκρίθηκα στην πρόσκλησή της να γράψω λίγες γραμμές για τη νέα χρονιά.
Οι ευχές μου δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα «Μαΐστρος» και σ’ άλλα έντυπα της Ηπείρου και την Ευχαριστώ από καρδιάς γι’ αυτό.
Κι Ευχαριστώ κι όσες, όσους, όσα βρίσκουν τρόπο να σταθούν κοντά μου, κάθε στιγμή. Να τι εύχομαι λοιπόν:
Εύχομαι το 2020, να είναι οι καρδιές μας πιο ανοιχτές στον πόνο των άλλων, να σταθούμε έμπρακτα στο πλευρό όσων αδικούνται, να πούμε περισσότερα “Όχι!” στη βία και την αυθαιρεσία του συστήματος, να συνειδητοποιήσουμε τη δύναμη που έχουμε οι άνθρωποι όταν δρούμε συλλογικά. Να μην αφήσουμε τις βαθιές θλίψεις, τις μεγάλες απώλειες, τις ισοπεδωτικές συντριβές, να πνίξουν τους σπόρους της ελπίδας μας…
Η συνέντευξη που έδωσα στην κυρία Κατερίνα Σχισμένου τον περασμένο Νοέμβριο, αναδημοσιεύτηκε και στη Μηνιαία Επιθεώρηση Προβολής Περιφέρειας Ηπείρου & Τοπικής Αυτοδιοίκησης «Ήπειρος Άπειρος Χώρα».
Αν και ο κύριος Σωκράτης Βασιλείου μού άφησε μήνυμα απ’ τον Ιανουάριο για να μ’ ενημερώσει, δυστυχώς άργησα πολύ να το δω κι έτσι σήμερα τελικά φιλοξενείται εδώ.
Τον Ευχαριστώ θερμά που είχε την καλοσύνη να μου στείλει το τεύχος 206 κι έτσι είχα την ευκαιρία να διαβάσω τα πολύ ενδιαφέροντα άρθρα της έκδοσης.
Την Ήπειρο την ξεχωρίζω για τη μουσική της και δεν έχω, παραδόξως, ταξιδέψει αρκετά στα μέρη της. Να μια ωραία αφορμή να το κάνω στο μέλλον.
Τη δική μου φωτογραφία έχει τραβήξει η ταλαντούχα Ξακουστή Χελάκη και τη φωτογραφία των βιβλίων μου η Μαρία Τσελέκογλου, αγαπημένη αναγνώστρια απ’ τη Θεσσαλονίκη. Τις Ευχαριστώ και τις δυο. –
Ευχαριστώ θερμά την κυρία Κατερίνα Σχισμένου, που είχε την ιδέα αυτής της συνέντευξης καθώς και την εφημερίδα «Μαΐστρος», η οποία την δημοσίευσε. Τη φωτογραφία μου τράβηξε η ταλαντούχα Ξακουστή Χελάκη.
Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε την πρώτη ερώτηση της κυρίας Σχισμένου καθώς και την απάντησή μου ενώ στο site της εφημερίδας, θα τη βρείτε ολόκληρη.
Ευχαριστώ τέλος, τους ανθρώπους που έσπευσαν χτες αργά τη νύχτα να σχολιάσουν δημόσια στο facebook, αλλά και για τα τιμητικά μηνύματα που δέχτηκα αμέσως στο inbox. Να είστε καλά.
.
Η Αθήνα παγκόσμια πρωτεύουσα βιβλίου. Τι σημαίνει για σας αυτό; -Υπάρχουν θεωρώ και θετικά και αρνητικά που θα μας έπαιρνε πολύ χρόνο ν’ αναλύσουμε εδώ. Έρχονται έτσι στο προσκήνιο και πρωταγωνιστούν τα βιβλία για ένα χρόνο κι ίσως, παρακινήσει η διοργάνωση μια μερίδα του κοινού να διαβάσει αυτό το συγκεκριμένο διάστημα και μακάρι να γίνει, ποιος δεν θα το ήθελε; Αλλά είναι προσβάσιμοι για όλες, όλους οι χώροι που φιλοξενούν τις σχετικές εκδηλώσεις; Συμμετέχουν όντως όσες, όσοι θα ήθελαν; Υπάρχει πλουραλισμός και πολυφωνία δηλαδή; Να μερικά απ’ τα ερωτήματα που έχω. Γενικότερα, ας πούμε, πως δεν πιστεύω ότι οι αλλαγές “επιβάλλονται” εκ των άνω, αλλά ότι είναι πολύχρονες και πολυπαραγοντικές διαδικασίες που έχουν αποτέλεσμα αν αποτελέσουν αίτημα από τα κάτω. Το βιβλίο δεν αρκεί ένα χρόνο μόνο ν’ απασχολεί, επειδή υπάρχει αυτή η διοργάνωση. Πρέπει να διαμορφωθεί μια διαφορετική παιδεία που να προωθεί τη φιλαναγνωσία και μια άλλη κουλτούρα γύρω απ’ τη γνώση, κι όχι απαραίτητα μόνο και από το κράτος ή τους δήμους. Θεωρώ πως θα πρέπει να είναι ζητούμενο αυτό, απ’ όλους μας. Επομένως δεν έχω προσωπικά μεγάλες προσδοκίες για το παρόν, αλλά ελπίζω στο μέλλον…
