Ξεκαθαρίζοντας κατά καιρούς το ομολογουμένως πολύ μεγάλο αρχείο μου (στο οποίο, σποραδικά, συμβάλλουν κι άλλοι άνθρωποι), ψάχνω κι επιλέγω απ’ αυτό για να μοιραστώ με τη σειρά μου μαζί σας ό,τι θεωρώ πως μπορεί να σας ενδιαφέρει. Σ’ αυτήν την κατηγορία λοιπόν, εντάσσεται και το σημερινό άρθρο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Αντί», στις 18 Δεκεμβρίου 1998 (τεύχος 676, περίοδος Β’).
Ο Φοίβος Ζαφειρίδης, που υπήρξε και δικός μου Καθηγητής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, περιέγραφε σ’ αυτό, το ιστορικό της ίδρυσης των θεραπευτικών κοινοτήτων στην Ελλάδα και φυσικά της «ΙΘΑΚΗΣ» που είχαμε πολύ αργότερα φυσικά, επισκεφτεί όσα άτομα παρακολουθούσαμε τα μαθήματά του. Εξηγούσε επίσης τα προβλήματα που υπήρχαν και τις προοπτικές που αναδύονταν. Ποια ήταν η συνέχεια, το έδειξε η ιστορία…
Προς τιμήν του πάντως, να σημειώσω, ότι είχε φροντίσει επίσης, ώστε να παρακολουθούμε, ελάχιστα άτομα βέβαια (δύο ή τρεις από ‘μας, αν θυμάμαι σωστά, που είχαμε ενδιαφερθεί τότε) και γι’ αρκετούς μήνες, τις συναντήσεις των ΝΑ (Ναρκομανείς Ανώνυμοι) της Ομάδας Θεσσαλονίκης, που φυσικά είχαν εντελώς άλλη φιλοσοφία ανάρρωσης (αυτήν των 12 βημάτων). Κι η εμπειρία ήταν ομολογουμένως, απ’ τις πιο συγκλονιστικές της ζωής μου. Οι δύο τελευταίες φωτογραφίες είναι από τότε και δείχνουν το μικρό τετράπτυχο που υπήρχε στο χώρο και μοιραζόταν. Η ανάρτηση τέλος, δε γίνεται τυχαία σήμερα. Την Κυριακή θ’ ανέβει μία ακόμη σχετική με το ζήτημα των εξαρτήσεων, με την οποία θα κλείσω κι αυτήν την περίοδο και θα τα ξαναπούμε πια μετά το Πάσχα.
AIKATERINI TEMPELI 