Ποιήματα του Γιώργου Κοκκινίδη, με το βλέμμα του Κώστα Μάρκου

Είναι τόσο όμορφο, παρήγορο και συγκινητικό, που η ποίηση του Γιώργου Κοκκινίδη εμπνέει ακόμη, διαβάζεται, συζητιέται.

Που λαμβάνω σταθερά μηνύματα, από ανθρώπους οι οποίοι ψάχνουν να βρουν τα βιβλία του, εξαντλημένα εδώ και δεκαετίες πια.

Όπως εξαντλημένη είναι άλλωστε κι η πρόσφατη σχετικά έκδοση της κατάληψης «Παπουτσάδικο» με τον τίτλο «Κάνε τον ήλιο να κλάψει», που συμπεριελάμβανε τα περισσότερα απ’ αυτά.

Φροντίζει όμως ο Κώστας Μάρκου, συχνά πυκνά ν’ ανεβάζει ποιήματα του Γιώργου, στο γκρουπ της Πρωτοβουλίας για ένα Πολύμορφο Κίνημα στην Ψυχική Υγεία, κι έτσι σήμερα βλέπετε φωτογραφίες με κάποια απ’ αυτά, που υπήρχαν αναρτημένα και στη Διημερίδα που έγινε στις 3-4 Μαρτίου, αλλά και με καινούργια.

Ο Κώστας, διαβάζει ξανά και ξανά όσα έγραψε ο Γιώργος και κάνει τους δικούς του παραλληλισμούς, βρίσκοντας κοινά σημεία και με τις γραφές άλλων ποιητών και καλλιτεχνών, εκπλήσσοντάς μας ευχάριστα.

Διαλέγει βέβαια κι εικόνες εσκεμμένα κάποιες φορές, για να στηλιτεύσει παράλληλα και τις κακές πρακτικές στον τομέα της ψυχικής υγείας, όπως τις καθηλώσεις, που σε όλα τα μέλη της Πρωτοβουλίας ‘Ψ’, προκαλούν αποτροπιασμό κι έχουν γίνει αφορμή για καταγγελίες και συλλογικές κοινοτοποιήσεις.

Εκείνος λοιπόν, που έκανε τις συνθέσεις και «ταυτότητες» με άλλα ποιήματα και κείμενα, ομολογεί οτι ο σπινθήρας της έμπνευσής του προήλθε από κείμενο του Νίτσε…

Έτσι, τιμά με τον τρόπο του τη μνήμη του Γιώργου που αγαπήσαμε βαθιά όσα άτομα τον γνωρίσαμε, τον εκτιμούσαμε και δεν τον ξεχνάμε κι ας περνούν τα χρόνια.

Και τον «συστήνει» παράλληλα κι εκείνος στα παιδιά που τώρα αρχίζουν τη ζωή τους κι αξίζει να ξέρουν πως υπήρξε ένας τόσο σπουδαίος ποιητής.

.

Κι αυτός ο σπουδαίος ποιητής, ήταν «Ο άνθρωπος που ενόχλησε το σύμπαν». Δείτε το ντοκιμαντέρ του Σταύρου Ψυλλάκη και θα το διαπιστώσετε κι εσείς…

.

.

Δημοσιεύθηκε από

aikaterinitempeli

Η Αικατερίνη Τεμπέλη γεννήθηκε στη Σάμο, αλλά έζησε μερικά απ’ τα πιο ενδιαφέροντα χρόνια της ζωής της στη Θεσσαλονίκη και στο Ηράκλειο, όπου σπούδασε αντίστοιχα Ψυχολογία και Κοινωνική Εργασία. Στην Αθήνα εκπαιδεύτηκε στην οικογενειακή θεραπεία (Μονάδα Οικογενειακής Θεραπείας-ΨΝΑ) και στην βραχεία ψυχοθεραπεία. Παρακολούθησε μαθήματα υποκριτικής για 2 χρόνια στο “Θέατρο των Αλλαγών” και μονωδίας για 3 χρόνια στο “Ολυμπιακό Ωδείο” Ηρακλείου. Εργάστηκε για πάνω από μια δεκαετία στο ραδιόφωνο (Ράδιο Κρήτη, 9,84, Studio 19, ΕΡΑ Ηρακλείου, 102-ΕΡΤ 3 κ.ά.) ως παραγωγός και παρουσιάστρια ραδιοφωνικών εκπομπών, καθώς και σε γνωστά περιοδικά κι εφημερίδες ως δημοσιογράφος. Το 1993 κέρδισε το Α' Πανελλήνιο βραβείο, σε γραπτό διαγωνισμό της Deutsche Welle, με θέμα το ρατσισμό κι εκπροσώπησε τη χώρα μας στην Κολωνία. Τον επόμενο χρόνο, το 1994, πήρε Διάκριση στον Παγκρήτιο Διαγωνισμό Ποίησης. Σήμερα ζει στην Αθήνα και ταξιδεύει πάντα στις ζωές των άλλων. Τις νύχτες γράφει στίχους, που μελοποιεί συνήθως ο Παναγιώτης Λιανός. "Το ποτάμι στον καθρέφτη" είναι το τρίτο της βιβλίο και κυκλοφορεί απ' την "Άνεμος εκδοτική". Προηγήθηκαν "Η σκόνη των άστρων" (2010) και το "Βενετσιάνικο χρυσάφι" (2007) . Και τα δύο εκδόθηκαν απ' τις εκδόσεις "Μοντέρνοι Καιροί".

Σχολιάστε