Σας έχω γράψει ξανά εδώ για την πρόσφατη στροφή της Big Pharma προς τα ψυχεδελικά, που ούτε λίγο ούτε πολύ παρουσιάζονται σαν μαγικές λύσεις για κάθε ψυχική δυσφορία. Κι είναι η δεύτερη φορά που παρακολουθώ σχετικά ντοκιμαντέρ στο Arte που διαθέτουν αγγλικούς υπότιτλους κι αποφασίζω να γράψω μερικά πράγματα για όσα άτομα δεν έχουν εξοικείωση με τη γλώσσα ώστε να τα παρακολουθήσουν μόνα τους, από εδώ κι εδώ.
Σύμφωνα με τη WHO λοιπόν, μόνο κατά τον πρώτο χρόνο της πανδημίας αυξήθηκαν κατά 25% οι αγχώδεις διαταραχές κι η κατάθλιψη. Κι οι φαρμακοβιομηχανίες δεν έχασαν χρόνο μπροστά σ’ αυτή τη «θαυμάσια ευκαιρία» που τους δόθηκε. Τεράστια ποσά επενδύθηκαν στην έρευνα για τα ψυχεδελικά κι αυτό είχε ως αποτέλεσμα σε χώρες όπως η Αυστραλία, ο Καναδάς και η Ελβετία, να νομιμοποιηθεί η ψιλοκυβίνη και το MDMA, για θεραπευτική χρήση. Στις ΗΠΑ παράλληλα έκαναν την εμφάνιση τους σε κάποιες πολιτείες νέες «μαγικές θεραπείες» με ψυχεδελικά μανιτάρια (magic mushroom therapy) και στη Γερμανία η κεταμίνη συνταγογραφείται πια νόμιμα, σε ανθρώπους που έχουν πάρει τη διάγνωση της κατάθλιψης.
Πόσο ασφαλής είναι αυτός ο «δρόμος» όμως; Αυτό ακριβώς εξετάζει το σύντομο αλλά περιεκτικό πρώτο ντοκιμαντέρ που αναδεικνύει τους πολλούς κινδύνους. Δεν είναι προβληματικό μόνο το γεγονός ότι είμαστε όλες/οι/α μας υποψήφιοι πελάτες τέτοιων «θεραπειών» (το λέει ξεκάθαρα κάποιος που δραστηριοποιείται στον κλάδο ότι δεν στοχεύει μόνο στον πληθυσμό που έχει πάρει ψυχιατρική διάγνωση), δεν είναι μόνο επικίνδυνο το ότι η χρήση των ψυχεδελικων μπορεί ν’ «ανοίξει» ψυχώσεις, ούτε το ότι σε τέτοιες «συνεδρίες» (που έχουν γίνει πολύ της μόδας κι ας μην είναι παράλληλα καθόλου φτηνές), εμπλέκονται άτομα χωρίς καμία σχετική εκπαίδευση ή γνώση σχετικά με τη ψυχική δυσφορία, αλλά όλα αυτά μαζί κι άλλα ακόμη.
Πρόκειται για πολύπλοκο θέμα με πολλές παραμέτρους (ας μη ξεχνάμε επίσης πως ό,τι λειτουργεί για κάποιον, δε σημαίνει πως λειτουργεί και για όλους, κι ότι δε ζούμε σε κοινωνικό κενό, ώστε να μη μας επηρεάζουν τα γεγονότα γύρω μας), γι’ αυτό πιστεύω πως αξίζει να παρακολουθήσετε το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ, που θα είναι διαθέσιμο ως τις 17/6/2024 στη σειρά Tracks Inside.
Το δεύτερο τώρα, εστιάζει κυρίως σε όσα διαδραματίζονται στην Ελβετία, αφού η χώρα των Άλπεων νομιμοποίησε τη χρήση αυτών των ουσιών για κλινικές δοκιμές που σχετίζονται με τη θεραπεία του αλκοολισμού (αλλά και με της κατάθλιψης), πριν από μερικά χρόνια. Φυσικά, αυτή η ιστορία έχει τις ρίζες της στην όχι πολύ μακρινή δεκαετία του 1940 και στην τότε ανακάλυψη του LSD απ’ τον Albert Hofmann, τον πρώτο άνθρωπο δηλαδή που κατάφερε να κάνει την σύνθεση και να εξηγήσει τα ψυχεδελικά αποτελέσματα του διαιθυλαμιδίου του λυσεργικού οξέος, στο εργαστήριο της φαρμακευτικής εταιρείας Sandoz. Κι αν αναρωτιέστε για το τι δείχνουν προς το παρόν τα ερευνητικά δεδομένα και ποια είναι τ’ αποτελέσματα των ειδικών ακόμη και για τις λεγόμενες μικροδόσεις LSD στις οποίες αναφερόμουν κι εδώ, παρακολουθώντας το ντοκιμαντέρ που θα είναι διαθέσιμο ως τις 12/6/2024 στη σειρά The European Patient, θα μάθετε πολλά.
Τέλος, αν ενδιαφέρεστε περαιτέρω για όσα θίχτηκαν εδώ σήμερα, σας προτείνω να διαβάσετε έστω συμπληρωματικά τι έγραφα σ’ αυτήν την ανάρτηση για τα ψυχεδελικά που απ’ ότι φαίνεται θα μας απασχολήσουν κι άλλο στο άμεσο μέλλον.
AIKATERINI TEMPELI 