Το βιβλίο που σήμερα επέλεξα σχετίζεται φυσικά, λόγω θεματολογίας, με αυτό που παρουσιάζω εδώ. Είναι η εποχή που ο βικτωριανός συγγραφέας μονοπωλεί το ενδιαφέρον. Και τι πραγματεύεται; Ορίστε τι αναφέρει το δελτίο τύπου: «Η συναρπαστική ιστορία του Λονδίνου του Dickens, που δείχνει πώς οι τουρίστες αναθεωρούν και ανακαλύπτουν τη μητρόπολη για περισσότερα από 150 χρόνια».
Οι τουρίστες αναζήτησαν τα ορόσημα, τους δρόμους και τα σοκάκια του Λονδίνου του Charles Dickens από τότε που πέθανε ο παγκοσμίου φήμης συγγραφέας. Οι όψιμοι Βικτωριανοί και οι Εδουαρδοί είχαν εμμονή με τον εντοπισμό των τοποθεσιών – που ονομάστηκαν «Dickensland» – που εμφανίστηκαν στα περίφημα μυθιστορήματά του. Αλλά οι θαυμαστές του βρέθηκαν αντιμέτωποι με μια πόλη που βρισκόταν σε ταχεία ανάπλαση, όπου τα λογοτεχνικά ιερά δεν ήταν καθόλου ιερά. Κατά τη διάρκεια του επόμενου αιώνα, οι τοποθεσίες που συνδέονται με τον Dickens κατεδαφίστηκαν, μεταφέρθηκαν και επανασχεδιάστηκαν.
Ο Lee Jackson παρακολουθεί τη συναρπαστική ιστορία του λογοτεχνικού τουρισμού του σχετικού με τον Dickens, εξερευνώντας τόσο το πραγματικό βικτοριανό Λονδίνο όσο και μια φανταστική πόλη που διαμορφώθηκε από φανατικούς (θαυμαστές), τον τουρισμό και τους επιχειρηματίες της πολιτιστικής κληρονομιάς. Ξεκινώντας από τα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα, ο Jackson ερευνά βασικές τοποθεσίες λογοτεχνικού προσκυνήματος και τη σχέση τους με τον Dickens και το έργο του, αποκαλύπτοντας κρυμμένες, επανασχεδιασμένες, ακόμη και ψεύτικες τοποθεσίες. Από τα εξαφανισμένα πανδοχεία (ενν: εκείνα που έκαναν στάση οι άμαξες για ν’ αλλάξουν άλογα ή και να διανυκτερεύσουν που αναφέρονται κυρίως στο βιβλίο «Τα έγγραφα του Πίκγουικ»), μέχρι τις βυθισμένες σκάλες δίπλα στο ποτάμι, τους κρυμμένους τάφους αλλά και τα κρυφά καταστήματα, το βιβλίο που τιτλοφορείται Dickensland καταγράφει την περίεργη ιστορία ενός φανταστικού κόσμου».
To βιβλίο των 288 σελίδων που κυκλοφορεί απ’ τη «Yale University Press», το διάβασα μ’ ενδιαφέρον (κι έκανα τη μετάφραση-απόδοση του δελτίου τύπου του εκδοτικού οίκου που διαβάσατε μόλις), αφού το Λονδίνο ως γνωστόν είναι κορυφαίος προορισμός όσον αφορά τον λογοτεχνικό τουρισμό (η Ελλάδα ούτε καν). Έτσι έμαθα πολλά όσον αφορά το πώς ξεκίνησε κι άνθισε αυτή η τάση και θα μάθετε κι εσείς π.χ. ποιο ρόλο έπαιξε η συγγραφέας Louisa May Alcott και συνακόλουθα οι αμερικανοί τουρίστες της εποχής, τι ιδέες έδωσε η «Old London Street» της Διεθνούς Έκθεσης Υγείας του 1884, τι άλλαξε ήδη όσο δημοσιευόταν σε συνέχειες «Τα έγγραφα του Πίκγουικ» που ήδη ανέφερα (μιας κι όπως εξήγησα στην ακριβώς προηγούμενη ανάρτηση έτυχε αυτό το βιβλίο να έχει μόλις μεταφραστεί και κυκλοφορήσει στην Ελλάδα), με ποια διαδικασία τοποθετήθηκαν οι τιμητικές πλακέτες σε μέρη που εκείνος έζησε, κ.α.
Αν τώρα βρεθείτε στη συγκεκριμένη πόλη και θελήσετε να γνωρίσετε καλύτερα αυτό που ονομάζεται «το Λονδίνο του Dickens», τα μέρη δηλαδή που σχετίζονται με τον ίδιο (όπως το Μουσείο στο νούμερο 48 της Doughty Street στο Bloomsbury το οποίο θα δείτε στο video που υπάρχει στο τέλος της ανάρτησης και για το οποίο φυσικά εξηγούνται πολλά στο βιβλίο) ή με το έργο του και τους χαρακτήρες των μυθιστορημάτων του, οπωσδήποτε θα σας φανεί χρήσιμη αυτή η έκδοση. Αλλά και για μένα που το διάβασα χωρίς κάποιον άμεσο τέτοιο σκοπό, ξεκαθάρισε η ιδέα που είχα για τη «Dickensland» κι εξίσου καλή παρέα αποδείχτηκε.
.
.
AIKATERINI TEMPELI 