Ο Franz Kafka πέρα απ’ το μύθους: Ντοκιμαντέρ του Pavel Šimák, στο Arte

Ένα ακόμη ντοκιμαντέρ για τον Franz Kafka (Φραντς Κάφκα), τσέχικο αυτή τη φορά, διάρκειας 52 λεπτών, παρακολούθησα πρόσφατα απ’ το Arte (με αγγλικούς υπότιτλους).

Σ’ αυτό, που τιτλοφορείται «Γνωρίζεις τον Κάφκα;», ο Pavel Šimák (Πάβελ Σίμακ), προσπαθεί να ξεδιαλύνει τους μύθους που περιστοιχίζουν τον εμβληματικό συγγραφέα, μιλώντας με ανθρώπους που έχουν μελετήσει το έργο του.

Το δελτίο τύπου του Arte αναφέρει σχετικά τα εξής: «Ένα μυστηριώδες, παράξενο και απομονωμένο άτομο, ένας συγγραφέας χωρίς χιούμορ, αλλά και ένας οραματιστής του 20ου αιώνα. Αυτά τα στερεότυπα αντικατοπτρίζουν τον πραγματικό Φραντς Κάφκα; Αυτό το ντοκιμαντέρ προσπαθεί να ανακαλύψει ποιος ήταν πραγματικά ο Κάφκα και ερμηνεύει ξανά τη ζωή και το έργο του μεγαλύτερου ίσως συγγραφέα στη γερμανική γλώσσα».

Παρακολουθώντας το ντοκιμαντέρ λοιπόν θα μάθετε ποια ήταν η φύση της δουλειάς του, αν όντως συναντήθηκε ποτέ με τον Einstein, το ρόλο που έπαιζε το γκροτέσκο χιούμορ στα γραπτά του, πώς σχετίζονταν με τον Gustave Flaubert, τι συνέβαινε με τις γυναίκες της ζωής του, ποιες ήταν οι τελευταίες λέξεις που έγραψε, κ.α.

Θα το βρείτε στο σύνδεσμο που βρίσκεται εδώ (θα είναι διαθέσιμο ως τις 3 Ιουλίου 2024) και συμπληρωματικά μπορείτε αν θέλετε να διαβάσετε κι αυτήν την ανάρτηση που τον αφορά συνολικά (καθώς κι αυτήν που δεν είναι παρά το πρώτο μέρος μιας σειράς αναρτήσεων αφιερωμένες στο Μουσείο Κάφκα, το οποίο επισκέφθηκα τον περασμένο Ιούλιο). Σίγουρα έτσι, θα μάθετε περισσότερα για ‘κείνον.

Πρωτοβουλία ‘Ψ’: Προβολή τανίας «Οι αζήτητοι» του Κ. Ζώη, την Παρασκευή 17/5/2024 στις 20:00

Την ερχόμενη Παρασκευή, 17/5, θα γίνει στο χώρο μας η προβολή του ιστορικού ντοκιμαντέρ του Κ. Ζώη,

Οι Αζήτητοι”.

Μια ταινία που έπαιξε κομβικό ρόλο στην αποκάλυψη του «σκανδάλου της Λέρου».

Μια προβολή αφιέρωμα στη μνήμη του Κ. Ζώη που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή.

Μια ταινία, που, όπως όλο το έργο του, δεν πρόκειται ποτέ να ξεχαστεί. Που διατηρεί αμείωτη την επικαιρότητά της καθώς η υπάρχουσα κοινωνική οργάνωση και η κυρίαρχη ψυχιατρική που την υπηρετεί, δεν έπαψαν ποτέ να παράγουν «Αζήτητους», απλώς, σήμερα, με διαφορετική μορφή.

Θ΄ ακολουθήσει συζήτηση.

Την Παρασκευή, 17/5, στις 20:00, στην οδό Αιθαλίδου 11, κοντά στη στάση του μετρό Αγ. Ιωάννης.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

Ντοκιμαντέρ στο Arte για το μνημειώδες βιβλίο του Αλεξάντρ Σολζενίτσιν: «Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ»

Όταν παρακολουθώ κάτι τόσο ενδιαφέρον όσο το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ, φυσικά σκέφτομαι πάντα ότι αξίζει να μοιραστώ την πληροφορία μαζί σας. Σ’ αυτό ξετυλίγεται ο βίος του Αλεξάντρ Ισάγεβιτς Σολζενίτσιν (Aleksandr Isayevich Solzhenitsyn), απ’ τη στιγμή που γεννήθηκε ως το θάνατό του. Αναλύεται συνακόλουθα το συγγραφικό του έργο απ’ τη στιγμή της έκδοσης του πρώτου του βιβλίου «Μια μέρα του Ιβάν Ντενίσοβιτς» ως τη μυθιστορηματική δημοσίευση, απαγόρευση κι επανακυκλοφορία του πιο σπουδαίου του, που δεν είναι άλλο απ’ το «Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ».

Μιλούν σ’ αυτό το ντοκιμαντέρ η σύζυγός του καθώς και πλήθος συγγραφέων και διανοούμενων της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Ρωσίας. Καταλαβαίνετε, πιστεύω, άλλωστε, τι πλήγμα αποτέλεσε για τους αριστερούς ιδεολόγους της εποχής, το περιεχόμενο αυτού του βιβλίου. Έκανε βέβαια κι ο συγγραφέας τα δικά του λάθη, αλλά όπως ξαναγράψει διαχωρίζω το έργο απ’ το δημιουργό κι έτσι δε μ’ ενδιαφέρει στην παρούσα φάση ν’ ανοίξω αυτό το κεφάλαιο. Θα δείτε άλλωστε κάποια σχετικά σχόλια στο ντοκιμαντέρ κι αυτό αρκεί.

Στάθηκα σε διάφορα σημεία του λοιπόν, όπως ίσως ήδη θα καταλάβατε κι όπως θα δείτε κι εσείς, αν το παρακολουθήσετε, αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι επί Λεονίντ Μπρέζνιεφ, το 1964, επανήλθαν οι διώξεις των συγγραφέων και κάποιοι απ’ αυτούς οδηγήθηκαν και σε ψυχιατρεία (όχι μόνο σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας). Ήταν απ’ τις ιστορικές στιγμές που αποδείχτηκαν εκ νέου επικίνδυνα τα βιβλία κι οι λέξεις.

Το δελτίο τύπου του Arte αναφέρει τα ακόλουθα για το διάρκειας 50 λεπτών γαλλικό ντοκιμαντέρ, που διαθέτει και αγγλικούς υπότιτλους και θα είναι διαθέσιμο ως τις 24/6/2024 από εδώ:

«Το 1974, η περιγραφή του Aleksandr Solzhenitsyn για τα σοβιετικά στρατόπεδα εργασίας στο βιβλίο του The Gulag Archipelago προκάλεσε διεθνή αίσθηση. Μέσα από αρχεία και συνεντεύξεις, κάνουμε μια συναρπαστική αναδρομή στο περιεχόμενο και την υποδοχή αυτού του μνημειώδους έργου, το οποίο παραμένει σχετικό με τη Ρωσία σήμερα».

Βιογραφικό σημείωμα : Ο Αλεξάντερ Σολζενίτσιν γεννήθηκε στον Καύκασο στις 11 Δεκεμβρίου 1918, σπούδασε φυσική και μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Ροστόφ και υπηρέτησε στον Κόκκινο Στρατό κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το 1945 όμως καταδικάστηκε σε φυλάκιση οκτώ ετών σε στρατόπεδο επειδή σε επιστολή που είχε στείλει σε ένα φίλο του αμφισβήτησε τις πολεμικές ικανότητες του Στάλιν. Αφέθηκε ελεύθερος το 1953, λίγους μήνες πριν από το θάνατο του Στάλιν και εξορίστηκε στην κεντρική Ασία, όπου άρχισε να γράφει. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στο Ριάζαν, 200 χιλιόμετρα από τη Μόσχα και άρχισε να διδάσκει. Τον Νοέμβριο του 1962 του δόθηκε η άδεια να δημοσιεύσει στη λογοτεχνική επιθεώρηση «Νόβι Μιρ» το έργο του «Μια ημέρα από τη ζωή του Ιβάν Ντενίσοβιτς», που αφορούσε έναν κρατούμενο στα Γκούλαγκ. Παρ’ ότι είχε σπάσει το ταμπού, προκαλώντας σοκ στην ΕΣΣΔ με τις περιγραφές του, τα επόμενα έργα του, όπως «Ο πρώτος κύκλος» και το «Αρχιπέλαγος Γκούλαγκ», κυκλοφόρησαν μόνο σε παράνομες εκδόσεις ή στο εξωτερικό, όπου γνώρισαν μεγάλη επιτυχία. Το 1970 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, όμως αρνήθηκε να μεταβεί στη Στοκχόλμη για να το παραλάβει φοβούμενος ότι το σοβιετικό καθεστώς δεν θα του επέτρεπε να επιστρέψει. Ωστόσο, το 1974 του αφαιρέθηκε η σοβιετική υπηκοότητα και υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τη χώρα. Έζησε διαδοχικά στη Γερμανία, στην Ελβετία και στις ΗΠΑ και επέστρεψε στη Ρωσία το 1994, μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ. Τιμήθηκε επίσης με το βραβείο του ρωσικού κράτους για τα «εξαιρετικά επιτεύγματά του στον ανθρωπιστικό τομέα» από τον τότε πρόεδρο της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν. Πέθανε στις 3 Αυγούστου 2008 στο σπίτι του, στη Μόσχα, σε ηλικία 89 ετών.

*Η φωτογραφία του συγγραφέα προέρχεται από εδώ και το εξώφυλλο της πρώτης έκδοσης του πρώτου τόμου του βιβλίου στα ελληνικά από εδώ.

«Ο Κήπος του Γιάλομ: Η Φιλοσοφία μιας Ζωής» στην ErtFlix

Τον γνωρίζουμε πολύ καλά στην Ελλάδα, τον Ίρβιν Γιάλομ, έχουμε σίγουρα αρκετά άτομα διαβάσει τα βιβλία του κι έτσι δε χρειάζεται να γράψω πολλά εγώ για το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ, που γυρίστηκε πριν από μια δεκαετία (το 2014 δηλαδή). Σ’ αυτό εμφανίζεται και η σύζυγός του, Μαίρυλιν Γιάλομ (διηύθυνε για χρόνια τις σπουδές για τις Γυναίκες και το Φύλο στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ κι ήταν επίσης συγγραφέας), που δε ζει πια (απεβίωσε στις 20/11/2019), καθώς και τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους που μιλούν με εκπληκτική ειλικρίνεια για όλα. Εκείνος είναι σήμερα 92 ετών.

Το δελτίο τύπου της ErtFlix, όπου θα προβάλεται το ντοκιμαντέρ ως τις 29/7/2024, αναφέρει τα εξής: Κάτι περισσότερο από μια κλασική βιογραφία. Είναι ένα ταξίδι, μια υπαρξιακή διαδρομή στα επίπεδα του ανθρώπινου νου, με συνταξιδιώτη μας τον Δρα Γιάλομ, τις θεμελιώδεις ιδέες και τη σοφία του. Τα βιβλία του Ίρβιν Γιάλομ έχουν εκατομμύρια αναγνώστες σε όλο τον κόσμο και οι κριτικοί τον περιγράφουν ως συγγραφέα που «εμπνέει», «εκπλήσσει», «προκαλεί τον νου» και «αλλάζει τη ζωή».

Σκηνοθεσία και Σενάριο: Σαμπίνε Γκίζιγκερ

*H φωτογραφία της ανάρτησης προέρχεται από εδώ.

Εκδήλωση για την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα της Απεξάρτησης και των Δομών Ψυχικής Υγείας — Σάββατο 13/1/2024 στις 19:30, στον κινηματογράφο «Ίρις»

Πρωτοβουλία ‘Ψ’: Εκδήλωση – Προβολή ντοκιμαντέρ, «Αστυνομική βία και ψυχικό τραύμα», Παρασκευή 24/11/23 , στις 19:00

Η ασύδοτη βία που ασκεί η αστυνομία, με τα βασανιστήρια και τις όλο και πιο συχνές δολοφονίες, είναι η επικρατούσα, πλέον, κανονικότητα της «κοινωνικής της αποστολής». Μιλούν για «νόμο και τάξη», αλλά για την κυρίαρχη εξουσία, κατ΄ εντολήν της οποίας λειτουργεί η αστυνομία, αυτό δεν αφορά τις εγκληματικές πολιτικές που αυτή η κυρίαρχη εξουσία ασκεί (ή των «ημέτερων» συμφερόντων που συγκαλύπτει), αλλά στοχεύει σε νεαρά άτομα, με μηδενική έως μηδαμινή παραβατικότητα, από τον Χρήστο Χρονόπουλο, άτομο με ψυχιατρική εμπειρία που πέθανε πρόσφατα εξαιτίας των βασανισμών που είχε υποστεί στο ΑΤ Καλλιθέας, μέχρι τον Ζακ Κωστόπουλο, τον Βασίλη Μάγγο, τον Νίκο Σαμπάνη, τον Κώστα Φραγκούλη, τον Κώστα Μανιουδάκη και πιο πρόσφατα τον Χρήστο Μιχαλόπουλο. Για να μην αναφερθούμε στον Αλέξη Γρηγορόπουλο και τόσους/σες άλλου/ες. Με τον θεσμικό ρατσισμό απέναντι στον όποιο «διαφορετικό», ή όποιον αντιστέκεται στην κοινωνική και υπαρξιακή εκμηδένιση που του επιφυλάσσεται σ’ αυτή την κοινωνική οργάνωση, να οδηγεί όχι απλώς στο κοινωνικό περιθώριο αλλά στο θάνατο. Με τις όποιες, φυσικά, τραυματικές συνέπειες σε όποια άτομα επιζήσουν και στους οικείους τους.

Για όλα αυτά μιλάει το ντοκιμαντέρ «Αστυνομική βία και ψυχικό τραύμα».

Ομιλητές/τριες:

Χρύσα Λύκου

Γιάννης Μάγγος

Γιάννης Καυκάς

Άννυ Παπαρρούσου

Παρασκευή, 24/11/23, στις 19.00, στην αίθουσα της «Παναρκαδικής», οδός Τζώρτζ 9, 1ος όροφος, πλ. Κάνιγγος.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ