.
.
Αν υπάρχει ένας τόπος με σημαντικότατη ιστορία για τον οποίο όμως δεν χρειάζεται να γράψω πολλά πράγματα, επειδή τα τελευταία χρόνια είναι συνεχώς στο προσκήνιο, αυτός είναι η Αμφίπολη. Εξαιτίας των ευρημάτων που ήρθαν εκεί στο φως απ’ την ανασκαφική ομάδα της οποίας ηγείται η κυρία Κατερίνα Περιστέρη, εκατοντάδες άρθρα γράφτηκαν και διφορούμενες απόψεις κατατέθηκαν απ’ τους απανταχού ειδικούς, σχετικά με το περίφημο ταφικό μνημείο, την “ταυτότητα” των νεκρών του αλλά και την εποχή που πιθανότατα κτίστηκε.
Φυσικά και δεν θα μπούμε σ’ αυτή την μεγάλη συζήτηση, όχι μόνο γιατί δεν διαθέτω τις απαραίτητες γνώσεις αλλά και γιατί ο σκοπός της σημερινής ανάρτησης είναι άλλος: να μοιραστώ μαζί σας τις εντυπώσεις μου απ’ όσα είδα στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αμφίπολης το οποίο στεγάζει πολλούς αιώνες ιστορίας.
.
.
Πρόκειται για ένα καινούριο σχετικό Μουσείο, μιας και εγκαινιάστηκε το 1995, όμως οι εργασίες ανέγερσης του ξεκίνησαν απ’ το 1984. Ιδρυτής του είναι ο αείμνηστος αρχαιολόγος Δημήτρης Λαζαρίδης που ξεκίνησε άλλωστε τις ανασκαφές στο λόφο Καστά και χάρη σε κείνον θαυμάζουμε σήμερα τόσα ευρήματα. Είναι προσβάσιμο σε άτομα με ειδικές ανάγκες, διαθέτει έναν περιποιημένο κήπο κι ευγενέστατους υπαλλήλους. Βρίσκεται στην είσοδο της αρχαίας πόλης αλλά και της μικρής σημερινής κοινότητας.
Το επισκέφτηκα ένα ηλιόλουστο πρωινό του φετινού φθινοπώρου κι απ’ τα πρώτα πράγματα που κατάλαβα εκεί διαβάζοντας τις επεξηγηματικές πινακίδες ήταν πως έχει γίνει προσπάθεια να τονιστεί πως αξίζει ο επισκέπτης να δει όλους τους διάσπαρτους αρχαιολογικούς χώρους της περιοχής.
.
.
Δεν μπορώ όμως να πω πως το κατάφερα αυτό. Είδα πάντως τον περίφημο Λέοντα, όπως και την Ξύλινη Γέφυρα του Στρυμόνα. Μου έκανε εντύπωση μάλιστα το γεγονός πως ο ποταμός λατρευόταν ως θεός στην περιοχή κι όπως έμαθα η δαιμονική του φύση τονίζεται απ’ την παρουσία του φιδιού που συνοδεύει τις απεικονίσεις του.
Χρυσά ευρήματα υπάρχουν αρκετά στο Μουσείο όπως θα προσέξατε μάλλον στις φωτογραφίες που πλαισιώνουν την ανάρτηση, παρά τις λεηλασίες που υπέστη η περιοχή κι είχε ως αποτέλεσμα ως σήμερα σε διάφορα Μουσεία ανά τον κόσμο να βρίσκονται πολύτιμα κτερίσματα, μάρμαρα και διάφορα άλλα αντικείμενα απ’ την αρχαία Αμφίπολη.
.
.
Εντυπωσιακό είναι οπωσδήποτε το χρυσό στεφάνι που βλέπετε παραπάνω και βρέθηκε κατά τη διάρκεια των εργασιών ανέγερσης του τοπικού Μουσείου, σε ασημένια οστεοθήκη, στην οποία κατά τον Θουκυδίδη είχε ενταφιαστεί ο Σπαρτιάτης στρατηγός Βρασίδας, μετά τη μάχη Αθηναίων και Σπαρτιατών, το 422 π.Χ.
Και δεν ήταν το μόνο πολύτιμο έκθεμα που είδα εκεί. Υπάρχουν επίσης περιδέραια, χρυσά ενώτια (σκουλαρίκια), δαχτυλίδια, βραχιόλια κτλ. Αλλά την δική μου προσοχή τράβηξαν κυρίως οι πάμπολλες γυναικείες μορφές.
.
.
Όπως αυτή η προτομή Κόρης απ’ το β’ μισό του 4ου αι. π.Χ αλλά κι άλλες που σίγουρα θα προσέξετε κι εσείς όπως για παράδειγμα τα αγαλματίδια της νύμφης Κλειούς, της Άρτεμις Ταυροπόλου, της Κυβέλης κ.α.. Πανέμορφη βρήκα πάντως και αυτή τη μελανόμορφη υδρία με πολύχρωμη παράσταση Αμαζονομαχίας. Εντελώς τυχαία κι αυτό το εύρημα χρονολογείται στο τελευταίο τέταρτο του 4ου αι. π.Χ. Λαμπρή εποχή…
Όσες κι όσοι πάτε στην Αμφίπολη πάντως, μην παραλείψετε να προσέξετε στο Μουσείο κι ένα λάγηνο, πολύ ιδιαίτερο. Φέρει την γραπτή επιγραφή “Ηδονή” κι εικάζεται πως αναφέρεται ή στην ευχαρίστηση που φέρνει το κρασί ή στην κάτοχό του που ίσως είχε αυτό το γυναικείο όνομα. Το έκθεμα βρίσκεται δίπλα σ’ ένα πλαστικό αγγείο με μορφή μεθυσμένου Έρωτα και κοντά στο ειδώλιο μιας χορεύτριας. Βλέπετε μόνο την άκρη του στην παρακάτω φωτογραφία.
.
.
Περισσότερα δεν χρειάζεται να σας αναφέρω. Μπορείτε να διαβάσετε όλες τις λεπτομέρειες για το Μουσείο εδώ και να δείτε κι άλλες φωτογραφίες που τράβηξα κι έχουν ανέβει ήδη στο Flickr. Το μόνο που θέλω να σχολιάσω κλείνοντας είναι πως πριν βγω και πάλι στον όμορφο κήπο ενδιαφέρθηκα να δω το πωλητήριο και να πάρω μερικά ενημερωτικά φυλλάδια.
Υπήρχαν μερικά σε κάποιες ξένες γλώσσες, κυρίως σλαβικές αν θυμάμαι σωστά, αλλά όχι στα ελληνικά. Δεν βρήκα ούτε κάρτ ποστάλ κι έφυγα με την εντύπωση πως έχει παραμεληθεί αυτό το τμήμα του Μουσείου.
.
.
Τα ζεστά χαμόγελα όμως των δύο κυριών και του ενός κυρίου που εργάζονται εκεί και μου έδωσαν με μεγάλη προθυμία οδηγίες για το πως μπορώ να δω και μερικά ακόμη μέρη που ήθελα στην περιοχή, είναι αυτό που επέλεξα να κρατήσω, αντί επιλόγου, γι’ αυτή την επίσκεψη. Μαζί με μερικές εικόνες Ερώτων. Μεθυσμένων και μη…
.
.
AIKATERINI TEMPELI 
Reblogged στις anastasiakalantzi50.