.
.
Ως τις 8 Νοεμβρίου, θα παίζετε στο θέατρο «Αργώ» (Ελευσινίων 15, Μεταξουργείο), η παράσταση του Γιάννη Αναστασάκη, «Να μου στείλετε μια ρεπούμπλικα!». Η παράσταση αφορά τη ζωή του ποιητή Ρώμου Φιλύρα για τον οποίο είχαμε κάνει λόγο, σ’ αυτήν εδώ την ανάρτηση και βασίζεται στα αυτοβιογραφικά κείμενα που δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα «Καθημερινή» στα 1929. Αποσπάσματα αυτών των κειμένων, αλλά και μια συνέντευξη του σκηνοθέτη στον Ηλία Μαγκλίνη, μπορείτε να διαβάσετε κάνοντας κλικ εδώ.
«Ερευνώντας αρχεία και τη σχετική με το Δρομοκαΐτειο βιβλιογραφία, όπως τον τόμο «Ιερά Οδός 303», ο Γ. Αναστασάκης ανακάλυψε ότι στις λιγοστές επισκέψεις που είχε στο ίδρυμα ο Φιλύρας, παρακαλούσε τους επισκέπτες του «να του στείλουν μια ρεπούμπλικα». Η ίδια φράση απαντά και σε υποσημειώσεις ποιημάτων που έγραψε εκεί. «Είναι μια ενδιαφέρουσα παράκληση. Ηταν κοσμικός, φρόντιζε την εμφάνισή του κι ένα χρόνο προτού εισαχθεί στο Δρομοκαΐτειο, “έσκασε” στην Ελλάδα η μόδα της ρεπούμπλικας. Προφανώς θα ήθελε να είχε μία ο ίδιος, ήθελε ακόμα και μέσα στο ψυχιατρείο να είναι καλοντυμένος, να είναι κομψός. Ουσιαστικά, η παράσταση είναι έτσι στημένη ώστε ο κομψευόμενος Φιλύρας να υποδέχεται την επίσκεψη πολλών ανθρώπων στο Δρομοκαΐτειο, οπότε απευθύνεται σε αυτούς, σε πρώτο πρόσωπο».
Πρωταγωνιστούν ο Δημήτρης Κοτζιάς, η Ζαχαρούλα Οικονόμου και ο Κώστας Σειραδάκης. Να ευχηθώ λοιπόν, κάθε επιτυχία στους συντελεστές της παράστασης και να σας αφήσω να διαβάσετε την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Γ. Αναστασάκη. Ελπίζω να δείτε την αξιόλογη αυτή παράσταση όσο το δυνατόν περισσότεροι, γατί φωτίζει όχι μόνο το έργο ενός ποιητή που πιστεύω πως δεν έτυχε της αναγνώρισης που του άξιζε, αλλά και τη ζωή ενός ανθρώπου που συνδιαλέχτηκε με την τρέλα και μεταξύ άλλων, έγραψε:
«Θέλουν να σας κάνουν καλά. Αλλοίμονο, εκεί φτάνει ο παραλογισμός των λογικών. Καλά, δηλαδή να γυρίσετε πίσω, έξω στην τέφρινη πραγματικότητα, να ξαναδήτε πίσω με την κρίσι του ακέραιου μυαλού την πιο αβάσταχτη, την πιο αρμολογημένη αλλόφρονη λογική της ζωής που σκοτώνει την ανθρώπινη καρδιά. […] Μα τι θα βάλετε στη θέση του οράματος εσείς οι λογικοί; […] Καλοπροαίρετοι γιατροί μου, αν επιμένετε να με γιατρέψετε από κάτι, γιατρέψτε με από την λογική».
.
.
.
AIKATERINI TEMPELI 
άργησα να ξανάρθω, κι έχουμε νέα !
Σίγουρα πρέπει να τη δούμε την παράσταση Κατερίνα, τα κείμενα τού Φιλύρα είναι παραπάνω από εξαιρετικά, καικαλό είναι να τα θυμόμαστε… (κι αυτή η επιμονή του, στην αξιοπρέπεια τής «μη»-λογικής του, δεν ξέρω αν κάνω λάθος, αλλά μού φαίνεται ετσι όπως αρθώνεται άψογα (και λογικά ! ) είναι μοναδική σε ευρωπαϊκό για να μην πω παγκόσμιο επίπεδο…)
φιλιά
Χάρη, είναι τόσο παρήγορο που σκύβουν ακόμα άνθρωποι της Τέχνης, πάνω απ’ το έργο του και έτσι μπορούμε όλοι να έρθουμε σ’ επαφή μ’ αυτό. Αξιέπαινη η επιλογή του κυρίου Αναστασάκη να ανεβάσει μια τέτοια παράσταση.
Όσο για αυτό που γράφεις, δεν ξέρω ειλικρινά να σου απαντήσω. Διαβάζω χρόνια σχετικά βιβλία κι υπάρχουν τόσες περιπτώσεις ανθρώπων, που ξεπέρασαν με τον τρόπο τους πάντα, τα όποια εμπόδια τους έβαζαν οι ψυχικές τους διαταραχές, για λίγο ή για περισσότερο.. Ο John Nash, ο William Styron, ο Γιώργος Κοκκινίδης και τόσοι άλλοι μίλησαν ανοιχτά γι’ αυτές, έγραψαν κείμενα, ποιήματα, αλλά ποιος ξέρει και πόσοι ακόμα υπάρχουν στον κόσμο. Αν κάποια στιγμή έχω περισσότερες πληροφορίες και μπορώ να αποτολμήσω κάποιες «συγκρίσεις», θα σου πω. Προς το παρόν κι εγώ το ψάχνω.. Και μ’ ενδιαφέρει πολύ.
Αυτό που εντοπίζεις όμως, ως επιμονή, στην αξιοπρέπεια της «μη»-λογικής του, είναι όντως χαρακτηριστική στον Φιλύρα.
Σ’ ευχαριστώ που πέρασες. Τα φιλιά μου έχεις.
Ευχαριστούμε πολύ για τα καλά σας λόγια!Οι παραστάσεις μας θα διαρκέσουν ως τις 8 Νοεμβρίου.Θα χαρούμε να δούμε κι άλλους φίλους του έργου του Φιλύρα και να γνωριστούμε από κοντά.
Γιάννη, εμείς σας ευχαριστούμε για την όμορφη αυτή παράσταση που απόψε παρακολουθήσαμε. Ο κύριος Κοτζιάς ήταν καθηλωτικός και η σκηνοθεσία σας εμπνευσμένη, μακριά από ευκολίες και μανιέρες. Θέλω ειλικρινά να σας συγχαρώ γι’ ακόμα μια φορά που πήρατε το ρίσκο αυτής της παράστασης και δώσατε την ευκαιρία σε πολλούς ανθρώπους, να γνωρίσουν το έργο του Φιλύρα, αλλά και να ανιχνεύσουν «την πορεία των ανθρώπων που καταχωρούνται ως τρελοί, απομονώνονται και ασυλοποιούνται από την υγιή κοινωνία», όπως εύστοχα σημειώνετε στο εισαγωγικό σας σημείωμα. Επιτρέψτε μου να κλείσω το σχόλιο αυτό με τις θερμές μου ευχαριστίες για την ζεστή σας υποδοχή και με λίγα ακόμα λόγια του Φιλύρα:
«Και γιατί ξαγρυπνούν γύρω μας οι νοσοκόμοι;
μοιάζει σαν ειρωνία, σαν το «φύλακες γρηγορείτε» των φυλακών.
Γρηγορείτε μην τύχει και σας φύγει κανείς!
Μην τύχει και χάσουν την παρτίδα του παιχνιδιού έξω, σ’ αυτόν τον παράλογο κόσμο.
Τι λόγος! Μήπως επρόκειτο ποτέ να κερδίσουμε;… Εδώ αγαπούμε -αλλίμονο- πιότερο τη ζωή.
Γιατί τη χάνουμε και την ξαναβρίσκουμε τυχαία«.
Νάστε καλά!Χάρηκα που σας γνώρισα από κοντά και που σας άρεσε η παράστασή μας!